Στην Ελαφόνησο ο επισκέπτης βρίσκει την απόλυτη ηρεμία και ξεκούραση σε ένα παρθένο περιβάλλον προικισμένο από τη φύση. Εδώ το κλασσικό μοντέλο τουρισμού του ήλιου και της θάλασσας, υφίσταται στην ιδανικότερή του μορφή.
Σε αυτό το μυθικό περιβάλλον και αφού αγγίξει κανείς τα όρια της απόλυτης χαλάρωσης συνεχίζει την ταξιδιωτική του εμπειρία με ήπιες δραστηριότητες που καλλιεργήθηκαν φυσιολογικά στο νησί λόγω του πλούτου της θάλασσας , της γεωμορφολογίας και του κλίματος.
Η Ελαφόνησος χαρακτηρίζεται για τον απαράμιλλο φυσικό πλούτο, τη σπάνια φυσική ομορφιά και την ιδιαίτερη χλωρίδα και πανίδα της.
H ιδιαιτέρου φυσικού κάλλους περιοχή της Ελαφονήσου έχει χαρακτηριστεί ως Τόπος Κοινοτικής Σημασίας του δικτύου NATURA 2000 (GR2540002) -σύμφωνα με την Οδηγία 92/43/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 21ης Μαΐου 1992 για τη διατήρηση των φυσικών οικοτόπων και της άγριας πανίδας και χλωρίδας.
Τα σημαντικότερα στοιχεία της Ελαφονήσου που την καθιστούν προστατευόμενη περιοχή Natura 2000, είναι οι αμμοθίνες και τα ενδημικά είδη χλωρίδας που εμφανίζονται αποκλειστικά στις παραλίες αλλά και την ευρύτερη περιοχή της Ελαφονήσου. Εξαιρετικής σημασίας στοιχείο αποτελεί η λιμνοθάλασσα «Στρογγύλη», καταγεγραμμένη ως υγρότοπος, η οποία παίζει καθοριστικό ρόλο στην ισορροπημένη λειτουργία του οικοσυστήματος της ευρύτερης περιοχής.
Διαμονή
Η Ελαφόνησος ένας κατεξοχήν τουριστικός προορισμός με πρωτοφανείς δείκτες επισκεψιμότητας, διαθέτει ποιοτικές υποδομές διαμονής και προτάσεις διασκέδασης τέτοιες ώστε ο επισκέπτης να βιώνει την απόλυτη εμπειρία του ήλιου και της θάλασσας, την ομορφιά της φύσης, το καλό φαγητό και την ανεπιτήδευτη φιλοξενία των κατοίκων του μοναδικού νησιού της Πελοποννήσου.
Στην Ελαφόνησο οι προτάσεις διαμονής και διασκέδασης είναι πολλές και εναλλακτικές με ικανή δυναμικότητα, ώστε το νησί να μεταμορφώνεται κάθε καλοκαίρι σε ένα φιλόξενο τόπο, πόλο έλξης χιλιάδων επισκεπτών από όλο τον κόσμο. Λειτουργούν κατα την τουριστική περίοδο ξενοδοχεία και ενοικιαζόμενα δωμάτια όλων των κατηγοριών, καλύπτωντας τις ανάγκες και τον προϋπολογισμό του κάθε επισκέπτη!
Η βυθισμένη πολιτεία, ο αρχαίος οικισμός «Παύλο Πέτρι», βρίσκεται στην Ελαφόνησο, στον υποθαλάσσιο χώρο ανάμεσα στην παραλία της Πούντας και στη νησίδα Παυλοπέτρι που μεσολαβεί, στα 600 μ. Βόρεια-Β/Α από το λιμάνι της Ελαφονήσου.
Το 1904 ο γεωλόγος, πρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών Φωκίων Νέγρης ανέφερε την ύπαρξη αρχαίας πόλης στον υποθαλάσσιο χώρο της Ελαφονήσου μεταξύ της νήσου Ελαφόνησος και της παραλίας Πούντα Ελαφονήσου, στη νότια Λακωνία.
Αργότερα, το 1967 ο ωκεανογράφος Δρ. Nicholas Flemming του Πανεπιστημίου του Southampton -στο πλαίσιο των μελετών του για τις αλλαγές της στάθμης της θάλασσας στη Μεσόγειο- επισκέφτηκε το Παυλοπέτρι Ελαφονήσου και διαπίστωσε την ύπαρξη βυθισμένης αρχαίας πόλης σε βάθος 3-4 μέτρων.
Η Ελαφόνησος βρίσκεται στο νοτιοανατολικό άκρο της Πελοποννήσου με έκταση 19 τετραγωνικά χιλιόμετρα και απόσταση μόνο 570 μέτρα από την απέναντι Πελοποννησιακή ακτή της Πούντας που μαζί με άλλα 3 τετραγωνικά χιλιόμετρα γης στην Λακωνία αποτελούν την Κοινότητα Ελαφονήσου.
Το σημερινό της όνομα η Ελαφόνησος το αντλεί από το πλούσιο κυνήγι που υπήρχε στην περιοχή από την αρχαιότητα καθώς όπως αναφέρεται και από τον Παυσανία πολλά ήταν τα αρχαία ιερά της Θεάς Αρτεμης στην περιοχή, και πιο συγκεκριμένα λόγο της ύπαρξης πλήθους ελαφιών κόκκινου χρώματος (CERVI). Σύμφωνα και με Βενετσιάνικους χάρτες του 15ου αιώνα η Ελαφόνησος αποτυπώνετε ως CERVI "τσέρβι" και τα Κύθηρα ως CERIGO "τσερίγκο" (όνομα που οι ντόπιοι χρησιμοποιούν ως και σήμερα για τα Κύθηρα (Τσιρίγο), κάτι που δεν έγινε και με το όνομα "Τσέρβι" για την Ελαφόνησο καθώς δεν κατοικούταν τότε). Τέλος το απέναντι χωριό Βιγκλάφια μαρτυρά με το όνομα του την αλήθεια αυτή (ΒΙΓΚΛΑ - ΕΛΑΦΙΑ) καθώς από κει, απλώνεται μπροστά μας πεντακάθαρα όλος ο κάμπος ως την Ελαφόνησο μαζί με την λιμνοθάλασσα Στρογγύλη. Ως φυσικό παρατηρητήριο λοιπόν των κόκκινων μικρόσωμων αυτών Ελαφιών δεν θα μπορούσε παρά να αποδοθεί αυτό το τοπωνύμιο. Η άποψη αυτή ενισχύεται σημαντικά παρατηρώντας το άγαλμα της Θεάς Αρτεμης στο μουσείο του Λούβρου (προερχόμενο από την Λακωνία) όπου κρατά στο ένα χέρι τα βέλη της και στο άλλο ένα μικρόσωμο τέτοιο ελάφι.
